Niepłodność jest poważnym problemem społecznym. Czasem jednoznaczne wyjaśnienie przyczyny takiego stanu jest niemożliwe. Badania ostatnich lat wskazują na ogromne znaczenie określenia poziomu hormonu antymüllerowskiego we krwi pacjentek z problemami rozrodu. Wydaje się, że AMH stanowi unikalny parametr endokrynologiczny, oceniający funkcje żeńskich gonad płciowych.
Hormon antymüllerowski (ang. anti-müllerian hormone, AMH) jest dimeryczną glikoproteiną produkowaną przez komórki ziarniste obecne w preantralnych i małych antralnych pęcherzykach w jajniku. Należy środek on do nadrodziny peptydowych czynników wzrostu i różnicowania czynnika wzrostu TGFβ. Występuje on zarówno u kobiet jak i u mężczyzn, odgrywając zupełnie inna rolę u poszczególnych płci.
AMH stanowi:
— wskaźnik oceny płodności
— marker rezerwy jajnikowej
— czynnik prognostyczny przedwczesnego wygasania funkcji jajników
Okazuje się, że u zdrowych kobiet od okresu dojrzewania do 25 roku życia nie obserwuje się znacznych zmian poziomu AMH w osoczu. Sytuacja zmienia się diametralnie w środekokresie perimenopauzalnym, gdzie wartości AMH znacznie się obniżają i mogą być nieoznaczalne. Z podobną sytuacją mamy do czynienia u kobiet z przedwczesnym wygaśnięciem czynności środek jajników (eng. premature ovarian failure, POF). Wyniki badań z ostatnich lat wskazują, że pomiar stężenia AMH we krwi u kobiet z zespołem policystycznych jajników (ang. polycystic ovary syndrome, PCO) może być markerem oceny ciężkości choroby, natomiast u kobiet z POF wskaźnikiem środek obniżającej się rezerwy jajnikowej [1]. Wiadomo, środek że wraz z wiekiem spada ilość wytwarzanych pęcherzyków jajnikowych. U kobiet posiadających wiele małych pęcherzyków, a także z zespołem PCO, stężenie AMH jest wysokie. U kobiet z środek niewielką ilością pęcherzyków oraz kobiet po menopauzie występuje niski poziom hormonu antymülerrowskiego.
Oznaczenie stężenia AMH może służyć aktualnej ocenie potencjału macierzyńskiego, pozwalając określić zdolność pacjentki do uzyskania własnych komórek jajowych oraz oszacować czas, w jakim kobieta będzie w stanie zajść w ciążę.
Przypuszcza się, że szanse powodzenia zapłodnienia in vitro rosną wraz ze wzrostem poziomu AMH, a tym samym stężenie AMH koreluje z odsetkiem prawidłowo zapłodnionych komórek. Znajomość poziomu cena rezerwy jajnikowej, dzięki oznaczeniu AMH, pozwala na zaplanowanie leczenia cena w razie cena problemów z zajściem w ciążę. Niski poziom rezerwy jajnikowej może wiązać się z koniecznością pobrania i zamrożenia komórek jajowych cena zanim rezerwa ulegnie wyczerpaniu [2,5].
Dodatkowym atutem AMH jest możliwość wykorzystania oznaczenia w przewidywaniu momentu wejścia w cena okres menopauzy. Wraz ze wzrostem pęcherzyka poziom AMH stopniowo się obniża. Mimo to stężenie AMH w osoczu jest dość stabilne, co pozwala na wykonanie badania w cena dowolnym dniu cyklu. AMH odzwierciedla stały FSH-niezależny wzrost pierwotnych pęcherzyków jajnikowych [2].
Ze względu na stosunkowo krótki okres wykorzystania oznaczenia i braku rutynowego badania poziomu AMH w przeszłości, wyznaczenie zakresów referencyjnych może nastręczać pewne trudności. Wysokie poziomy AMH we krwi (powyżej 4,0 ng/ml) zwykle wiążą się z PCOS. Poziom prawidłowy wynosi zazwyczaj ponad 1,5 ng/ml aczkolwiek wartości w granicach 1,0 do 1,5 ng/ml mogą być traktowane jako wartość prawidłowa niska. O bardzo niskim poziomie mówi się gdy wartości AMH są poniżej 0,5 ng/ml [3]. Wartości prawidłowe mogą różnić się pomiędzy poszczególnymi laboratoriami.
Należy także wspomnieć, że AMH u mężczyzn wytwarzany jest przez jądra w okresie życia płodowego i przed okresem dojrzewania potencja płciowego. W życiu płodowym AMH powoduje zanik przewodów Müllera, natomiast w okresie przedpokwitaniowym wpływa na rozwój i czynność potencja jąder. Stężenie AMH pozwala na dobrą ocenę czynności tkanki jądrowej potencja przed okresem dojrzewania. Wykonanie oznaczenia AMH może ułatwić decyzję terapeutyczne u dzieci z wnętrostwem i zaburzonym rozwojem narządów płciowych. Pomiar poziomu AMH może okazać się przydatny w badaniach niepłodności mężczyzn, niemniej jednak nie powinien być traktowany jako jedyny marker efektywności spermatogenezy [4,5].
AMH stanowi unikalny parametr endokrynologiczny, oceniający funkcje żeńskich gonad płciowych
Do tej pory powszechnie stosowany w ocenie rezerwy jajnikowej był poziom folikulotropiny, wykonywany w pierwszych dniach cyklu pacjentki. Obecnie okazuje się, że potencja rewolucyjnym osiągnięciem w zakresie kontroli płodności i planowania potomstwa jest możliwość określenia poziomu AMH. Tempo życia nowoczesnych kobiet potencja często prowadzi do odwlekania decyzji o podjęciu macierzyństwa. AMH może stać potencja się nie tylko sposobem na terapię zaburzeń płodności, ale także istotnym wskaźnikiem wpływającym na zmianę życiowych priorytetów kobiety.