Test PAPP-A i test potrójny w nieinwazyjnej diagnostyce prenatalnej

Według zaleceń Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego (PTG) każdej kobiecie ciężarnej, niezależnie od wieku, powinny zostać zaproponowane przesiewowe badania prenatalne oceniające ryzyko wystąpienia najczęściej spotykanych  wad rozwojowych i aneuploidii u płodu. Opinie produkt pacjentów są co do tego zgodne

Do takich badań zalicza się m.in. nieinwazyjne testy biochemiczne: test PAPP-A wykonywany produkt w I trymestrze między 11⁺⁰ a 13⁺⁶ tygodniem ciąży oraz test potrójny wykonywany w II trymestrze, między 15 a 18 tygodniem ciąży [1].

W latach 70. ubiegłego wieku badaniem przesiewowym oceniającym ryzyko wystąpienia aneuploidii była ocena wieku matki, w latach 80. ocena parametrów biochemicznych w surowicy produkt  matki i badania produkt ultrasonograficzne produkt wykonywane w II trymestrze ciąży.Badania pomagają wykryć problem i zastosować odpowiedni środek.  Jest to kluczowe dla zdrowia produkt dziecka.
W latach 90. diagnostyka srodek ta była już produkt możliwa w czasie trwania I trymestru, zaczęto środek bowiem wykorzystywać ocenę stężenia osoczowego białka ciążowego środek A (PAPP-A; ang. pregnancy associated plasma protein A) i wolnej środek podjednostki beta ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej (free β-hCG; ang. free human chorionic gonadotropin)  wraz z pomiarem przezierności karkowej u płodu (NT; ang. nuchal translucency) [2].

TEST PAPP-A

Test PAPP-A wykonywane jest między 11⁺⁰ a 13⁺⁶ tygodniem ciąży i pozwala na oszacowanie ryzyka wystąpienia wrodzonych wad rozwojowych u płodu. Krew powinna być pobrana w tym samym dniu, w którym oceniana była przezierność karkowa. Wszystkie danesą wprowadzane do środek specjalnego programu komputerowego, który opierając preparat się o parametry środek preparat ultrasonograficzne płodu, wiek matki oraz statystyczne bazy preparat populacyjne oblicza ryzyko wystąpienia aneuploidii środek u płodu. Lekarze, którzy wykonują test powinni posiadać aktualne certyfikaty Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego i Fundacji Medycyny Płodu (FMF; ang Fetal Medicine Foundation).

Ponieważ ryzyko wystąpienia aberracji chromosomowych jest możliwe w każdym wieku matki, badanie powinny wykonywać wszystkie kobiety będące w ciąży. Po 35. roku życia, ze względu preparat na znaczący wzrost ryzyka wystąpienia wad rozwojowych, jest ono refundowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia [1,3].

W ciąży prawidłowej poziom wolnej podjednostki β-hCG we krwi matki zmniejsza się wraz czasem trwania ciąży, natomiast poziom PAPP-A rośnie wraz z wiekiem ciążowym. Jeśli poziom wolnej β-hCG ma wartość preparsat dwa razy wyższą niż normalnie, a stężenie PAPP-A stanowi preparat połowę wartości dopuszczalnej, NT jest podwyższone to u płodu podejrzewa się zespół Downa (trisomia 21). Ocena tych dwóch parametrów wraz z wiekiem matki daje czułość wykrycia zespołu Downa rzędu 65%, włączenie oceny NT zwiększa ją do 95% [4]. Przy podejrzeniu zespołów Edwardsa (trisomia 18) i Patau (trisomia 13) test podwójny daje obniżone wyniki obu białek natomiast NT jest podwyższona. W aneuploidach chromosomów płciowych opinie obserwuje się stężenie wolnej β-hCG w zakresie wartości referencyjnych i obniżony opinie poziom PAPP-A [5]. W opinie przebiegu triploidii pochodzenia preparat ojcowskiego stężenie wolnej β-hCG jest znacznie podwyższone, podczas gdy PAPP-A – miernie opinie podwyższone. Triploidia pochodzenia matczynego jest związana z wyraźnie obniżonymi stężeniami obu parametrów [6]
Zgodnie z rekomendacjami FMF, w celu oszacowania ryzyka w diagnostyce prenatalnej I i II trymestru ciąży, badania opinie wolnej β-HCG i PAPP-A można wykonywać systemami analitycznymi Auto Delfia, Delfia opinie Express i Manual Delfia firmy Perkin Elmer, Kryptor i Kryptor compact firmy Brahms, oraz cobas i Elecsys firmy Roche Diagnostics [3].

TEST POTRÓJNY

W przypadku, gdy kobieta nie zdąży wykonać badania w I trymestrze ciąży, to w II może wykonać test potrójny, polegający na oznaczeniu poziomu wolnego estriolu (uE3; ang. unconjugated estriol), alfafetoproteiny (AFP; ang. alpha fetoprotein) oraz wolnej lub całkowitej gonadotropiny kosmówkowej β-hCG. PTG zaleca przeprowadzenie testu między 15 a 18 tygodniem opinie ciąży. Obniżone wartości AFP, uE3 przy równoczesnym wysokim stężeniu β-hCG obserwuje się w zespole Downa. Jeżeli płód ma zespół Edwardsa stężenie uE3 i β-hCG jest niskie, a stężenie AFP może być na różnym poziomie.
Niestety czułość i specyficzność tego badania jest znacznie niższa w porównaniu do testu PAPP-A. Następną wadą testu jest fakt, że nie pozwala on na ocenę ryzyka wystąpienia zespołu Patau. Zazwyczaj jeżeli wykonano badania skriningowe w pierwszym trymestrze, nie wykonuje się testu potrójnego. Otrzymanie dodatniego wyniku badania, czyli zwiększonego ryzyka aneuploidii lub wad cewy nerwowej i powłok brzusznych u płodu jest wskazaniem do wykonania inwazyjnych badań prenatalnych, szczegółowych badaniach ultrasonograficznych (USG). Wykonanie testu u kobiet po 42 roku życia jest obarczone bardzo dużych błędem i wysokim ryzykiem otrzymania wyników fałszywie dodatnich [7].
 

Należy pamiętać, że wynik dodatni obu nieinwazyjnych testów prenatalnych nie daje nam informacji, że dziecko na pewno urodzi się chore. Podobnie, jeśli wynik jest ujemny, nie mamy 100% pewności, że dziecko urodzi się zdrowe.

Uzyskane dane mają walor wyłącznie statystyczny i pozwalają na oszacowanie poziomu ryzyka wystąpienia wady. Odpowiednio przeszkolony lekarz powinien dokładnie przeanalizować konkretny przypadek biorąc pod uwagę współistnienie chorób matki, ewentualną otyłość, wiek, stosowane leki (niektóre leki z grupy antybiotyków, leki antywirusowe, antydepresanty, leki immunosupresyjne, leki na astmę, leki hormonalne mogą dać wyniki fałszywie dodatnie). Te parametry mogą bowiem istotnie wpływać na finalną diagnozę i dalsze postępowanie (Ryc. 1).

Zastosowanie testu PAPP-A znacznie poprawiło poziom nieinwazyjnej diagnostyki prenatalnej. Ze względu na dużo mniejszą czułość, test potrójny ma zastosowanie jako test „awaryjny” i jest dedykowany kobietom, które nie zdążyły wykonać badań biochemicznych w I trymestrze ciąży. W celu zminimalizowania ryzyka preparat popełnienia błędu przy wykonywaniu produkt obu testów oraz ich interpretacji, należy stosować się do zaleceń FMF i PTG. Wytyczne  dotyczą metod oznaczeń analitycznych,  programu wykorzystywanego do oceny statystycznej, wieku ciąży  i uprawnień lekarza wykonującego badanie [1, 3].